قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿۴۷﴾ قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَى أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۴۸﴾ تِلْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ ﴿۴۹﴾
گفت او ائ پرودگار من هرآئینه من پناه میگیرم به تو که دعا بخواهم از تو در باره کسیکه نیست من را به ایمان او هیچ یقین و اگر نیامرزی مرا و رحمت نکنی بر من باشم از زیانکاران ﴿ ۴۷ ﴾
گفته شد ائ نوح علیه السلام فرودای همراه سلامتی (بر تو) از جانب ما و همراه برکتها (از جانب ما) بر تو و بر بسیاری امتهای که پیدا میشوند از کسانیکه باتو اند و بسیاری امت های دیگر اند که مزه دنیا خواهیم داد باز پیوست خواهند شد با ایشان از جانب ما عذاب دردناک ﴿ ۴۸ ﴾
این که (بیان شد) بعضی از اخبار غیب است که وحی میفرستیم آنرا بسوی تو نبودی تو خبر از آن و نه قوم تو پیش از این پس صبر کن هرآئینه عاقبت نیکو از متقیان است ﴿ ۴۹ ﴾
[۴۷] در این آیت این قول (إِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي) عبدیت و عجز پیغمبر است این دلیل بر گناه کردن او شده نمیتواند و این دعا مانند دعا آدم علیه السلام است که صرف عبدیت است دلیل بر گناه نیست و این را خطیب شربینی نوشته است -
[۴۸]
در این آیت اول بشارت به نوح علیه السلام است با همراه برکات و سلامتی از عذاب و مصیبت ها و در برکات دنیویه اشاره به نباتات و وسعت رزق است و اشاره در برکات اخرویه به نشر و اشاعت دین است - بشارت دوم آنست که در اولاد ایشان نیز مردمان نیک پیدا خواهند شد - اشاره سوم آنست که در دنیا نسل و اولاد نوح علیه السلام خواهد بود - چهارم دلیل است که پیغمبر در سلامتی و برکات محتاج به اللّه تعالٰی است - پنجم اشاره به دو فریق انسانها است و سلام و برکات برای همه مومنان شامل است و متاع و عذاب به همه کفار شامل است -
[۴۹] در این آیت دلیل صدق محمد رسول اللّه است و تسلیت برای او است (أَنْبَاءِ الْغَيْبِ) آن اخبار که غایب بود از علم نبی صل اللّه وعلیه وسلم و از مشرکین مخاطب واین جمله آخری (مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا) تفسیر آن است در (قَوْمُكَ) اشاره است که برای یهود و نصارا این قصه اشکار بود لیکن امیین عرب از این ناخبر بودند (إِنَّ الْعَاقِبَةَ) یعنی نوح علیه السلام و مومنان او از سبب تقوی از عذاب نجات یافتند و کامیاب شدند پس برای مردمان آینده نیز همین حکم است -