جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا ﴿۶۱﴾ لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا ﴿۶۲﴾ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيًّا ﴿۶۳﴾

جنت های همیشه اقامت آنرا که وعده داده است رحمان بندگان خود را به غیب که ندیده اند این جنت ها را هرآئینه وعده اللّه تعالی انجام شدنی است ﴿۶۱﴾
نشنوند در آن سخن بیهوده لیکن میشنوند سلام و ایشان راست روزی ایشان در آن صبح و شام ﴿۶۲﴾
این همان جنت است که میدهیم (بدون عوض) از بندگان خود آنرا که باشد متقی (اهل توحید) ﴿۶۳﴾