وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ﴿۷﴾ فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ ﴿۸﴾ فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿۹﴾ عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ ﴿۱۰﴾ ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا ﴿۱۱﴾ وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا ﴿۱۲﴾ وَبَنِينَ شُهُودًا ﴿۱۳﴾

و خاص برای پروردگار خود صبر کن ﴿۷﴾
پس چون دمیده شود در صور ﴿۸﴾
پس این در این روز ، روزی است دشوار ﴿۹﴾
بر کافران نیست آسان شدنی ﴿۱۰﴾
بگذار مرا و آنهای را که آفریدم تنها ﴿۱۱﴾
و دادیم او را مال فروان ﴿۱۲﴾
و پسران در جای حاضر ﴿۱۳﴾

[۷] این ادب دیگر است و (وَلِرَبِّكَ) را پیش برای اخلاص ذکر کرده است و صبر عام است اگر به کردن طاعات باشد یا اگر بر مصیبت ها باشد -
[۱۰،۹،۸] این تخویف اخروی است مناسبت آن با پیش این است که انذار مردمان ضروری است تا از عُسر (سختی) قیامت نجات یابد (عَلَى الْكَافِرِينَ) این دلالت میکند که بر مومنان آسان است (غَيْرُ يَسِيرٍ) در این قید کردن یک فایده این است که بعضی چیزها از یک سبب سخت میباشند لیکن به دیگری اسان میباشد با این قید این وهم را دفع کرد که آن روز از هر سبب بر کافران سخت است - فایده دوم این است که سختی آنروز بر مومنان است چنانچه از بعضی نصوص ثابت است لیکن سختی آنها باز به آسانی تبدیل میگردد و سختی کافران تبدیل نمی گردد به یُسر - فایده سوم این است که در این اثبات یک چیز و نفی ضد آنرا کرده است برای تاکید سختی آنروز -
[۱۵،۱۴،۱۳،۱۲،۱۱] این آیات ها اگر چه در باره ولید بن مغیره نازل شده است چنانچه ابن جریر و ابن کثیر ذکر کرده است لیکن اعتبار در عموم به این صفات است یعنی این نعمات که بعد از این ذکر شده بر کسی شده باشد و به این صفات موصوف باشد لیکن با کتاب اللّه تعالٰی عناد و دشمنی میکند این آیت به هر یک این شخص شامل است (مَالًا مَمْدُودًا) مال به بسیار وسعت که فایده آن جاری میباشد و آنها شترها ، اسپ ها ، حیوانات دیگر ، غلامان ، کنیز و باغها و اموال نقد است به همه شامل است (وَبَنِينَ شُهُودًا) به همراه پدر خود حاضر بودند در هر مجلس و جرگه یعنی برای سفر کردن و تجارت ضرورتی ندارد (وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا) تَمهیداً در نزد عرب آماده کردن سامان است برای استراحت و آسانی یعنی برای وسعت زندگی و آسانی دنیا برای او بسیار اسباب و سامان داده است و این اشاره به بسیار نعمت ها و اقسام اموال است (أَنْ أَزِيدَ) در دنیا دادن نعمات دیگر یا در آخرت جنت دادن به زعم آن -