وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۲۶۵﴾ أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿۲۶۶﴾

و مثال (صدقات) آن کسانیکه خرچ می کنند مالهای شان را برای طلب رضای اللّه تعالیٰ و برای ثبات نفس های شان چنانست به مانند یک باغی که است در زمین حاصل خیز که رسید به آن باران سخت پس آورد میوه های خودرا بسیار زیاد پس اگر نمیرسد آنرا باران زیاد پس کافیست به او باران کم و اللّه تعالیٰ با اعمال که میکنید بیناست ﴿۲۶۵﴾
ایا دوست میدارد یکی از شما که باشد برای او باغ از خرما و انگور میرود از زیر درختان آن جویها مر اوراست در آن باغ از هر نوع میوه ها و رسیده باشد اورا پیری و باشد اورا فرزندان ناتوان پس رسید اورا باد تیزی که در آن آتش است پس بسوخت آنرا همچنان بیان می کند اللّه تعالیٰ برای شما آیتهای امثله را تا فکر کنید ﴿۲۶۶﴾

[۲۶۵]در این مثال سوم برای خرچ کردن صحیح است - این مثال آن کسی است که مال خودرا در مصارف صحیح می دهد بدون جهاد و دعوت (پس در مثال تکرار نمی آید) و در این دو شرط ثبوتی را ذکر میکند (۱) برای طلب رضای اللّه تعالیٰ دنیا یا ریا مقصد آن نباشد (۲) دل را پخته کردن به ایمان زیرا که به صدقه ایمان پخته می گردد زیرا مثال دل آنرا به ربوه (پشته بلند) داد چنانچه زمین آن حاصل خیز و مرده است همین گونه دل آن از ایمان مملو است و اخلاص آنرا به باغ مشابه کرد که هروخت میوه میدهد و مثال انفاق زیاد وابل است و مثال انفاق کم طل است ، و همین گونه که این دو شرط در درجه کامل باشند مثال وابل است و در درجه کم باشد مثال طل است حتماً فایده می دهد یا که یک شرط باشد طل است و که هردو باشد وابل است (تَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ) یک معنی این است که به انفاق کردن خودرا به اعمال صحیح محکم می سازند معنی دوم این است که به ثواب اللّه تعالیٰ یقین دارند -
[۲۶۶] در آیت مثال چهارم است برای بیجا مصرف کنندگان و ظالم - و مطلب آن این است مثلاً باغ یک شخص است که درخت هر یک میوه در آن است و او در آن خوشحال است همچنین کسی که در فسق و بدعت خرچ میکند و مردمی چند تعریف اورا میکنند و او خوش میباشد مانند آن کسی که پیر است دیگر کمایی کرده نمی تواند - همچنین این نیز از کارهای نیک محروم است و چون فرزندان آن ضعیف است که از این خرچ می خواهند این چنین این شخص ظالم است حق مردم را خورده است آنها می خواهند و چنانچه باغ آن به توسط باد تباه شد و چنین که او در این حال بدون توبه بمیرد پس بسیار پریشان و غمگین می باشد - همچنین این مثال آن کسی است که در گذشته عمل نیک می کرد بعد از آن عمل شرک و بدعت کرد پس آن اعمال نیک آن برباد شد -