يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿۱۱۸﴾ هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۱۱۹﴾ إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿۱۲۰﴾

ای اهل ایمان: مگیرید دوست رازدار غیر از اهل ایمان شما کوتاهی نمی کنند در نقصان شما دوست می دارند رنج شما را به تحقیق اشکار شده کینه از دهان های ایشان و آنچه پنهان کرده است سینه های ایشان بسیار زیاد است ، به تحقیق بیان کردیم بشما نشانه هایشان را اگر شما عاقل هستید ﴿۱۱۸﴾
اگاه شوید شما ( ای اهل ایمان) دوست میدارید ایشان را و ایشان دوست ندارند شمارا و ایمان دارید شما به همه کتاب ها و چون ملاقات کنند با شما میگویند ایمان آوردیم ما و چون بروند از شما دندان می گزند بر شما به سر انگشتان از سبب خشم بگو بمیرید به خشم خود هرآئينه اللّّه تعالی داناست به سخنانی که در سینه هاست ﴿۱۱۹﴾
اگر برسد به شما خوشحالی ناخوش کند ایشان را و اگر برسد به شما تکلیف خوش شوند به آن و اگر صبر کنید و پرهیزگاری کنید زیان نمی رساند به شما مکر شان هیچ زیانی ، یقیناً اللّه تعالی اعمال ایشان را در برگیرنده است (در علم و در قدرت) ﴿۱۲۰﴾

[۱۱۸] در آیت اصل پنجم ذکر است که با کافران مشرکان رازداری نکنید آنها را در امور خاص خود شریک نسازید و برای این ده سبب را بیان کرده است (وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ) می خواهند (دوست دارند) آن چیزی را که شما را در تکلیف می اندازد (قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ) یعنی بی اختیار از دهان شان سخن های بعض می برآید (الْآيَاتِ) مراد ازاین دلایل و نشانی های دشمنی ایشان است -
[۱۱۹] در این وجوه دیگر را برای قطع تعلق شما ذکر می کند ، محبت این است که شما خیر خواهی آنها را می کنید و آنها خیر خواهی شما را نمی کنند (وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ) طرف دیگر آن پنهان است یعنی ایشان از سبب عناد به کتاب شما (قرآن) ایمان ندارند (عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ) یعنی از سبب خشم در اول انگشتان ایشان را در دهن می نهند بعد که خشم زیاد شد به دندان محکم می گیرند پس برخود دندان می گزند (مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ) یعنی عزت و ترقی مومنان همیشه می باشد پس غصه شدن منافقان بر آنها همیشه می باشد -
[۱۲۰] در این آیت وجوه دیگر را ذکر می کند و اشاره است که به صبر و تقویٰ از مکر دشمنان ایمن حاصل می گردد -