وَكَذَلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَلِيَقُولُوا دَرَسْتَ وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۱۰۵﴾ اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۰۶﴾

و چنین گوناگون بیان میکنیم آیتها را (توحید را برای اینکه ایشان بدانند) و ایشان میگویند تو خوانده ای (از فلانی) و تا بیان کنیم آنرا برای قومی که میدانند ﴿۱۰۵﴾
پیروی کن آنچه را که به تو وحی شده از جانب پرودگار تو نیست سزاوار بندگی به جز او و روی بگردان از مشرکان ﴿۱۰۶﴾

[۱۰۵] از این آیت الی آیت ۱۱۷ باب ششم است در این دو طریقه عقبات تلبیغ و تنبیه و ترغیب به فیصله بر قرآن است و رد بر دلایل جاهلان است در این آیت (۱۰۵) عقبه سوم تبلیغ چنین است که بیان توحید هر وقت میگردد پس مردم مخالف بدنام کردن را آغاز میکنند گاهی میگویند شاگرد وهابی فلان است یا در او اثر مرزائیت و پرویزیت شده است پس در مقابله این اعتراضات بیان توحید به کار است و به بدنام کردن مشرکان توجه داده نشود و به معبودان ایشان دشنام دادن به کار نیست (وَكَذَلِكَ) چنانچه پیش تصریف آیت ها را کرده ایم چنین در آینده نیز میکنیم (نُصَرِّفُ) یک مضمون که به تعبیرهای گوناگون ذکر شود به آن تصریف گفته میشود پس قرآن کریم مسئله توحید را و عنوانات و دلایل و زجرهای مختلف را ذکر میکند - (وَلِيَقُولُوا) معطوف علیه آن پنهان است لتقوم ا لحجة علیهم (برای اینکه حجت بر آن قایم شود) (دَرَسْتَ) در این قرطبی هفت قرائت را ذکر کرده است در این قرائت به معنی تعلّمت است مانند آیت (۱۰۳) سوره نحل و در آیت (۴) سوره نحل است یعنی ایشان نسبت نقل کردن انرا به یک شخص بد نام میکنند یا درست به معنی محو کردن دین کهنه است -
[۱۰۶] این بیان دو آداب است و خلاصه (مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ) آن است که لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ (اتَّبِعْ) مراد از آن همیشه بیان کردن و عمل کردن به وحی است (لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ) این علت است برای اتبع یا حال موکده است برای من ربک یا بدل است برای ما اوحی (وَأَعْرِضْ) مراد از اعراض از وسوسه ها و مجالس و دوستی ایشان خود را نگه داشتن است و بی پرواه بودن از مخالفت آنهاست -