إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا ﴿۶۵﴾ رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا ﴿۶۶﴾ وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَكَانَ الْإِنْسَانُ كَفُورًا ﴿۶۷﴾

هرآئينه بر بندگان من نیست ترا بر ایشان قدرت گمراهی کردن و کافی است پروردگار تو کار ساز ﴿۶۵﴾
پروردگار شما ذاتیست که می چلاند برای شما کشتیها در آب تا طلب کنید فضل اللّه تعالٰی را هرآئينه اللّه تعالٰی است بر شما مهربان ﴿۶۶﴾
و وقتیکه برسد به شما تکلیف در دریا فراموش میشود کسی را که میخوانید در حاجات بجز از اللّه تعالٰی پس چون نجات داد شمارا بسوی خشکی روی میگردانید (از توحید) و هست انسان بسیار ناسپاس ﴿۶۷﴾

[۶۵] در این حفاظت بعضی از بندگان از ابلیس ذکر است و در عِبَادی اضافت برای تخصیص است که به آنها در دیگر آیت ها مخلصین گفته است (وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا) در این اشاره است که بندگان در عصمت به اللّه تعالٰی محتاج اند (سُلْطَانٌ) مراد از این غلبه گمراه کردن یا دلیل مراد است -
[۶۶] در این دلیل عقلی ذکر است و انعام عام را بعد از انعام خاص ذکر کرده است یعنی نجات دادن از شیطان انعام خاص است بر بندگان خاص و نجات دادن از غرق شدن انعام عام است به مشرکان نیز شامل است -
[۶۷] در این آیت تنبیه به مشرکین است بر ضعف طریقه آنها که در سختی صرف اللّه تعالٰی را میخوانند و باز با او شرک میکنند مانند این در آیت (۲۲) سوره یونس و آیت (۶۵) سوره عنکبوت و در آیت (۳۲) سوره لقمان نیز است -