ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ﴿۳۲﴾ لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ ﴿۳۳﴾

این را یاد کنید و هر که تعظیم کند نشانی های خاص اللّه تعالٰی را که مقرر کرده است پس هرآئينه این تعظیم از اخلاص دلهاست ﴿۳۲﴾
برای شما در آن منافع است تا وقت مقرر باز انتها این (فواید) با بیت اللّه آزاد است ﴿۳۳﴾

[۳۲] (شَعَائِرَ اللَّهِ) این چیزهای که به دین اللّه تعالٰی خاص میباشد و آن علامات دین اند کعبة اللّه اللّه تعالٰی ، ضفا و مروه ، منیٰ ، عرفات ، مزدلفه شعایراللّه اند ، همچنین هدایای حرم و قلائد و مساجد و عبادات شرعیه ظاهر شعایراللّه اند و در اینجا مراد آن مواشی اند که به حرم برای هدی و ذبح برده میشوند ، تعظیم و آداب آنرا ادا کردن است و از هتک و بی عزتی آن خود را نگه داشتن است و آراستن آنها و خوراک و نوشیدنی دادن است (تَقْوَى الْقُلُوبِ) این تقوی حقیقی است زیرا که در حدیث صحیح وارد است که رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم فرمود تقوی اینجاست و اشاره به دل کرد یا تقوی به معنی اخلاص است از سببی که تقوی هر عضو مناسب آن میباشد -
[۳۳] اگر مراد از شعائر عام مواقف حج باشد پس در آن منافع وقوف آن و عبادات کردن است مانند وقوف منیٰ و عرفه و مزدلفه و مراد از (أَجَلٍ مُسَمًّى) وقت اخیر وقوف شرعی در هر موقف است که آنها به حدیث صحیح ثابت اند و مراد از (مَحِلُّهَا) منتهیٰ این اعمال طواف بیت اللّه است که آن اشاره به طواف وداع است و این معنی را امام مالک در موطی ذکر کرده است و اگر مراد از شَعَائِرَ اللَّهِ صرف مواشی هدیه باشد پس أَجَلٍ مُسَمًّى دو معنی دارد معنی اول روان کردن به نیت هدیی یعنی پیش از این روان کردن بر آن سواری کردن از آن شیر دوشیدن از آن پشم موی کرک دور کردن جایز است و معنی دوم أَجَلٍ مُسَمًّى یوم النحر است یعنی از این مواشی در حاجت و وقت ضرورت فایده سواری و غیره جایز است الی یوم النحر و مراد از مَحِلُّهَا جای حلال و ذبح کردن است و مراد از بیت العتیق حرم است و در آن در خاص منیٰ ذبح کردن افضل است -