قَالُوا نَحْنُ أُولُو قُوَّةٍ وَأُولُو بَأْسٍ شَدِيدٍ وَالْأَمْرُ إِلَيْكِ فَانْظُرِي مَاذَا تَأْمُرِينَ ﴿۳۳﴾ قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿۳۴﴾ وَإِنِّي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِمْ بِهَدِيَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ ﴿۳۵﴾

گفتند ما خاوندان طاقت هستیم و خاوندان جنگ سخت هستیم و اختیار به تو سپرده شده پس ببین چه حکم میکنی ﴿۳۳﴾
گفت هرآئينه پادشاهان چون در آیند (با جنگ کردن) به قریه ئی خراب کنند آن قریه را و میگردانند عزتمندان اهل آنرا ذلیلان و چنین میکنند ﴿۳۴﴾
و هرآئينه من فرستنده ام بسوی ایشان هدیه ئی پس بیننده ام به چه جواب برمیگردند فرستادگان ﴿۳۵﴾

[۳۳] اهل شوریٰ بغیر از تحقیق به جنگ کردن مشوره دادند - به قوت مال خود و عساکر و هنر جنگ غرور کردند و حالات و قوت دشمن را معلوم نکرده بودند و این جهالت آنهاست ، حکمت ها این است (۱) مشوره بعد از تحقیق کردن بکار است (۲) در مقابل قوت خود بر طرف مقابل نیز نظر بکار است (۳) بعد از مشوره دادن اختیار امیر است و او پابند شوریٰ نیست -
[۳۴] این تردید زن به مشوره اهل شوریٰ است و ایشان را متوجه ساخت برای فکر کردن که چون یک پادشاه بر مملکت شما حمله کردن میخواهد معلوم میشود که او قوت زیاد دارد پس عاقبت این مملکت چه خواهد بود؟ معلوم شد که زن از این قوم در نظر سیاسی هوشیار بود چنین ابن کثیر از حسن بصری رحمة اللّه علیه روایت کرده است - حکمت ها این است (۱) برای امیر به مشوره عمل کردن ضروری نیست (۲) و مشوره را به طریقه نرم و مدلل رد کردن بکار است (۳) پادشاهان بر امور جنگی بسیار فکر و تفکر کنند - (۴) دو اثار مسلط کردن جنگ است - اول خرابی و فساد وطن دوم ذلیل شدن مردم باعزت -
[۳۵] این بصیرت سیاسی این زن است حاصل این است که این فرستنده نامه طلب کننده دنیا است و یا دنیا پرست نیست بلکه در دعویٰ خود محکم است - و معلوم کردن آن به ذریعه مال میشود از سببی که مال فتنه بزرگ است اگر این شخص هدیه و مال را قبول کرد و مقصد خود حرا ترک کرد پس از او به این طریقه اسان مال دادن خلاص میشویم و اگر هدیه را قبول نکرد به چنین مرد جنگ کردن کار مشکل است در این زمان نیز اکثر جماعت ها در ملک برای نافذ کردن شریعت شور میکنند پس پادشاهان دنیوی برای ایشان مال یا چیزی از اقتدار بدهند پس ایشان مطالبه خود را ترک میکنند معلوم شد که مقصد ایشان دین نیست دنیا است
فایده: در هر زمان نام رشوت را تبدیل میکنند نام آنرا هدیه و تحفه می نهند لیکن با تبدیل کردن نام چیز حرام هلال نمیگردد مانند که این زن نیز به رشوت نام هدیه را نهاد -