وَمَا لِيَ ۱۰۸۸ الصافات

ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ ﴿۶۸﴾ إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ ﴿۶۹﴾ فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿۷۰﴾ وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۷۱﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ ﴿۷۲﴾ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ ﴿۷۳﴾ إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿۷۴﴾ وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ ﴿۷۵﴾ وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿۷۶﴾

پس هرآئینه باز گشت ایشان البته بسوی آتش دوزخ است ﴿۶۸﴾
هرآئینه ایشان یافته بودند پدران خود را گمراهان ﴿۶۹﴾
پس ایشان بر قدمهای ایشان می شتابیدن ﴿۷۰﴾
و به تحقیق گمراه شده بودند قبل از ایشان اکثر مردمان پیشینیان ﴿۷۱﴾
و به تحقیق فرستاده ایم در میان ایشان بیم دهندگان ﴿۷۲﴾
پس ببین چگونه شد انجام آخری بیم داده شدگان ﴿۷۳﴾
مگر بندگان اللّه تعالٰی که نجات یافته اند ﴿۷۴﴾
و به تحقیق آواز داد به ما نوح علیه السلام پس نیک جواب دهنده مائیم ﴿۷۵﴾
و رهانیدیم او را و اهل او را از پریشانی بزرگ ﴿۷۶﴾

[۷۰-۶۹] در این آیات سبب عذاب سابق را ذکر میکند که آن تقلید گمراهان است بغیر از تعمق و تفکر و دلیل -
[۷۴،۷۳،۷۲،۷۱] این تخویف دنیوی برای منکرین به عذاب های قوم های پیشینیان است و تسلیت به رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم به آمدن عذاب بر مخالفین است و به نجات یافتن موحدین -
[۷۵] از این آیت الی (۱۴۹) باب دوم است در این حالات هفت پیغمبران را ذکر میکند که ایشان محتاج اللّه تعالٰی بودند و بندگان او بودند لفظ نا ضمیر جمع متکلم (که مراد از آن اللّه تعالٰی است) در واقعات ایشان ذکر میکند اشاره است که ایشان در این حالات محتاج اللّه تعالٰی بودند - آن انبیاء علیهم السلام نوح، ابراهیم، موسی و هارون، لوط و یونس علیهم السلام بود و ربط آن به المخلصین است که آنها پیغمبران و پیروان ایشان بودند (نَادَانَا) مراد از آن دعاهای نوح علیه السلام است که در سوره نوح تفصیلاً ذکر شده است -
[۷۶] این یک طریقه اجابت دعا است که نجات یافتن از غرق شدن است یعنی در این نعمت محتاج اللّه تعالٰی بودند (الْكَرْبِ الْعَظِيمِ) غرق شدن همه قوم بزرگ و خورد این غم بزرگ است یا مراد از آن عذاب روز قیامت است -

<< صفحه بعد صفحه قبل >>