قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ ﴿۴۰﴾ إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ ﴿۴۱﴾

بگو ائ قوم من عمل کنید به طریقه خود هرآئينه من نیز عمل کننده ام پس زود باشد که بدانید ﴿۳۹﴾
کیست او که بیاید به او عذابیکه رسوا کند او را و فرودآید بر او عذاب دایم ﴿۴۰﴾
به تحقیق ما نازل کردیم بر تو کتاب را برای مردمان به حق پس هرکه هدایت یافت پس او را است فایده آن و هرکه گمراه شد پس جز این نیست که گمراه میشود وبال بر اوست و تو نیستی بر ایشان ذمه وار ﴿۴۱﴾

[۴۰،۳۹] و این بیان توکل به ذکر برائت است (مَكَانَتِكُمْ) به عادت و حالت و قوت گفته میشود یعنی اگر شرک و کفر میکنید و اگر برای ضرر رساندن من چیزی قوت و حیله استعمال میکنید پس کنید -
[۴۱] در این ترغیب و صدق قرآن را ذکر میکند و مقصد در آن تسلیت است بعد از اعلان برآئت (لِلنَّاسِ) در این دلیل است که قرآن برای همه اهل دنیا کتاب الٰهی است -