وَآمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ ﴿۴۱﴾ وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۴۲﴾ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿۴۳﴾

و ایمان بیاورید به آن کتاب که نازل کرده ام که تصدیق کننده است کتابهای را که با شماست و مباشید شما نخستین انکار کننده به آن - و مگیرید به آیات من بهای اندک ، و خاص از من پس بترسید (به نگهداشتن خود از حرام) ﴿۴۱﴾
مه امیزید (خلط نکنید) حق را (بالای مردم) به سبب باطل و (مکنید) پنهان حق را و (حال آنکه) شما میدانید ﴿۴۲﴾
و برپا دارید نماز را و بدهید زکات را و رکوع کنید با رکوع کنندگان ﴿۴۳﴾

[۴۱]در این آیت دو اوامر و دو منهیات ذکر است امر اول (آمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ) دعوت است به ایمان به ذریعه قرآن و سنت - ( وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ) این منع از کفر است که منافی (ضد و مخالف) به ایمان است - اول به این مناسبت گفته شد که اگر اینها (اهل کتاب) کفر کنند پیروان ایشان نیز کفر میکنند پس اینها در کفر اول خواهند شد یا کفر به معنی پنهان کردن است - عمر رضی اللّه عنه می فرماید که بنی اسرایل گذشته اند و شما این آیت ها رامی شنوید یعنی در این به این امت نیز خطاب است - (وَلَا تَشْتَرُوا) این منع از منافی دوم ایمان است - (بِآيَاتِي) مقصد از آن احکام اللّه تعالٰی است یا مقصد از آن تغییر (بدل کردن) ، کفر کردن ، پنهان کردن ، تحریف کردن و ترک کردن عمل به آیات ها است ، مقصد آن این است که از سبب حاصل کردن مال دنیا و جاه و مرتبه عمل را بالای آیات های توحید و رسالت و دیگر احکام ترک میکنید - همچنین مقصد آن در مقابل تلاوت آیات قرآن پول گرفتن یا خوردن و نوشیدن است - تلاوت که برای ثواب آخرت میشود به این چیزها اجر آن ضایع میگردد و هر چه دم کردن و تعلیم دادن است اجرت گرفتن به آن در حدیث صحیحه جایز است - (ثَمَنًا قَلِيلًا) مقصد از قیمت کم همه دنیا است زیرا که دنیا و مافیها درمقابل دین و آخرت هیچ ارزش ندارد -
[۴۲] در این آیت دو مناهی (منکرات) را ذکر میکند در آیت گذشته مناهی ذکر شد که سبب گمراهی خود شان بود در این آنرا ذکر میکند که سبب گمراهی دیگران میگردد - چنانچه صاحبان علم را با تلبیس (گدود کردن) و امیان (جمع امی) را به کتمان (پنهان کردن) گمراه مینمایند - (بِالْبَاطِلِ) یعنی الفاظ غیر حق را با الفاظ حق یکجا میکنند مانند شیعه ها که در بسیاری آیات از خود کلمات نهاده اند یا بالباطل تاویلات (توجیه های) غلط و انداختن شبهات بالای حق است چنانچه بسیار مقلدین جامد احادیث صحیحه را تاویلات بعیده کرده اند و معتزله جهمیه و متریدیه اشاعره تاویلات آیات صفات ر امی نمایند - ( وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ) این کلمه برای تنبیه زیاد است که با وجود علم حق را پنهان میکنند یا به ذریعه آن احتراز میکنند آن امام مجتهد که در بعضی مسایل بر آن حق پنهان مانده باشد این کتمان حق است ولی اگر بدون علم باشد گناه نیست -
[۴۳] اینها امور (عمل های) مقویه (محکم کننده) و تکمیل کننده ایمان اند دلیل است که این اعمال بالای بنی اسرایل نیز فرض بود - ( مَعَ الرَّاكِعِينَ) مطلوب این است که با جماعت صحابه همراه شوید با پیروی و محبت کردن به آنها و باذکر کردن رکوع مقصد از نماز کامل است - و تخصیص رکوع را به این مناسبت کرده است که بنی اسرایل در این سستی کرده و اینرا برباد (نابود) کرده بودند -