تِلْكَ الرُّسُلُ ۱۱۹ آلِِ عِمٌران

إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ ﴿۵۱﴾ فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿۵۲﴾ رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ ﴿۵۳﴾ وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ﴿۵۴﴾

هرآئينه اللّّه تعالی پروردگار من و پروردگار شماست پس بندگی را خاص کنید برای او این است راه راست ﴿۵۱ ﴾
پس وقتیکه دانست عیسیٰ علیه السلام اشکار از ایشان انکار را گفت ، کیست کمک کنندگان من در راه اللّّه تعالی گفتند همراهان مخلص: مایم کمک کنندگان اللّه تعالی ایمان آوردیم به اللّه تعالی و گواه باش که ما گردن نهاده گانیم (برای عمل) ﴿۵۲ ﴾
ای پروردگار ما ایمان آوردیم به آنچه نازل کردی و پیروی کردیم رسول را پس بنویس مارا در زمره توحید قبول کنندگان ﴿۵۳ ﴾
و مکر کردند ایشان (برای قتل عیسیٰ علیه السلام) و تدبیر پنهان کرد اللّه تعالی (برای حفاظت او) و اللّه تعالی بهترین تدبیر کنندگان است ﴿۵۴ ﴾

[۵۱] این مسئله توحید ربوبیة و الوهیت را عیسیٰ علیه السلام بیان کرده است دلیل روشن است که عیسیٰ علیه السلام معبود نیست واشاره است که توحید راه مستقیم است -
[۵۲] حواری به دوستی گفته می شود که مخلص باشد دل آن پاک باشد و رازدار باشد در حدیث معنی آن را ذکر کرده است (وَأَصْحَابٌ يَأْخُذُونَ بِسُنَّتِهِ وَيَقْتَدُونَ بِأَمْرِهِ) چنین همراهان که عمل می کنند به طریقه نبی و اقتداء می کنند حکم اورا - به کمک دین الهی انسان به اللّه تعالی نزدیک می گردد زیرا إِلَى اللَّهِ فرمود (قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ) اشاره است که بعد از انکار مخالفین اراده قتل عیسیٰ علیه السلام را کردند در این وقت انسان (ماتحت الاسباب) به همراهان مخلص ضرورت دارد او از این سبب این را گفت (مُسْلِمُونَ) اسلام بعد از ایمان آوردن به توسط عمل ایمان را اشکار می سازد -
[۵۳] این دعا حوارین است و در این ایمان و پیروی رسول را وسیله کرده است (الشَّاهِدِينَ) این چنین در آیت (۸۳) سوره مایده ذکر است مراد از شاهدین گواهان توحید و رسالت در هر زمانه اند - یا مراد از این امت آخری است به دلیل آیت (۱۴۳) سوره بقره -
[۵۴] مراد از مکر به گمراهی دعوت دادن است و مجلس های مخفی کردن است و تدبیر کردن است برای قتل عیسیٰ علیه السلام و مراد از مکر اللّه تعالی تدبیر پنهانی برای حفاظت عیسیٰ علیه السلام است (مَكَرُوا) ضمیر به اهل کفر راجع است ، مکر آنان این بود که اول د رمحکمه مذهبی خویش بالای آن حکم الهاد و بعد حکم قتل کردند و بعد در محکمه شاه روم بالای آن حکم باغی بودن و اعدام را دادند پس داخل زندان کردند -