الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۳۴﴾ وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿۱۳۵﴾ أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿۱۳۶﴾
آن کسانیکه خرچ میکنند (مطابق حکم اللّه تعالی) در آسایش و سختی و فرو خورندگان خشم و عفو کنندگان تقصیر از مردم و اللّه تعالی دوست میدارد احسان کنندگان را ﴿۱۳۴﴾
و آن کسانی اند که چون کنند گناه اشکار یا ستم کنند بر خود شان یاد کنند اللّه تعالی را پس طلب آمرزش کنند برای گناهان خویش و کیست که بیامرزد همه گناهان را مگر اللّه تعالی و اصرار نمی کنند به گناهی که کردند و ایشان می دانند ﴿۱۳۵﴾
آن کسان پاداش شان آمرزش است از پروردگار شان و باغ هاست که جاریست از زیر آن جویها جاویدانند در آنها و چه خوب است اجر عمل کنندگان ﴿۱۳۶﴾
[۱۳۴] این نوع اول متقیان است و اعلیٰ اند واشاره است که به حصول این صفات از هزیمت محافظت می شود - مطلب صفت اول برای دیگران فایده دادن است و مطلب صفت دوم مردم را از شر محفوظ نگهداشتن است و در آن به ترتیب مراتب است ، (۱) فرو بردن خشم (۲) معاف کردن (۳) احسان کردن - در این آیت سه اخلاق برای محافظت شدن از هزیمت ذکر شده است (السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ) مرادازاین حالت وسعت رزق و حالت فقیری است و در هردو حالت مناسب استطاعت انفاق کردن مراد است و انفاق کردن به طریقه شرعی ضروری است این مطلب نیست که در خوشحالی اسراف کند ودر غم ها بدعات می کند این تحریف (تبدیل کردن) است -
[۱۳۵] این نوع دوم متقیان است و از نوع ادنیٰ اند (يُصِرُّوا) اصرار به گناه محکم شدن به آن می گویند که توبه نمی کنند بلکه آنرا نیکی می دانند و به آن بدعت گفته می شود در این آیت دو اخلاق ذکر شده است - (فَاحِشَةً) آن گناهی که برعلاوه شرع در عقل و عرف نیز گناه پنداشته می شود (أَوْ ظَلَمُوا) عام گناهان صغیره و کبیره مراد است - یا فاحشه گناهان در حقوق العباد است و ظلمو گناهان در حقوق اللّه مراد است (وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ) در این رد به عقیده نصارا است که آنها آمرزش را در اختیار عیسیٰ و نایبان آن می دانند -
[۱۳۶] این بشارت آخرت برای هردو نوع است (الْعَامِلِينَ) آن اعمال مراد است که در صفت متقیان ذکر شده است ، و مراد از عمل مشقت کردن عمل صالح است -