فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۴۸﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ ﴿۱۴۹﴾ بَلِ اللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ ﴿۱۵۰﴾ سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ ﴿۱۵۱﴾

پس داد ایشان را اللّه تعالی ثواب دنیا و نیکو ثواب در آخرت و اللّه تعالی دوست میدارد خوب عمل کنندگان را ﴿۱۴۸﴾
ای اهل ایمان: اگر قبول کنید سخن کافران را باز میگردانند شمارا (از ایمان) به پاشنه های شما پس میشوید از زیان کاران ﴿۱۴۹﴾
بلکه اللّه تعالی مولا شما ست و او بهترین یاری دهندگان است ﴿۱۵۰﴾
ضرور می افگنیم در دلهای کافران هیبت را به سبب آنکه شریک قرار دادند به اللّه تعالی آنانی را که نازل نه کرده اللّه تعالی به شرکت ایشان هیچ حجتی و جای رفتن ایشان آتش است وبد جای اقامت برای مشرکان است ﴿۱۵۱﴾

[۱۴۸] (مُحْسِنِينَ) آن مردمی اند که به عقیده توحید و اتباع سنت عمل می کنند و به آن عمل خوب گفته می شود (ثَوَابَ الدُّنْيَا) فتح و غلبه و غنیمت از سبب جهاد -
[۱۴۹] در این تعلیم حسن خلق دیگر است یعنی خودرا از اطاعت کافران نگهداشتن زیرا این سبب مرتد شدن است -
[۱۵۰] در این تسلی است به ولایت و نصرت اللّه تعالی در هنگام استوار شدن به دین اللّه تعالی -
[۱۵۱] این مثال ولایت و نصرت الهی است که کافران اگرچه زیاد باشند و دارای طاقت باشند لیکن در دل آنها رعب انداخته خواهد شد مانند بعد از فراغت شدن از احد کفار دوباره اراده حمله را کرده بودند لیکن از سبب رعب برگشتند و سبب آن شرک است (مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا) در این اشاره است که برای اثبات به شریک اللّه تعالی دلیل منزل به کار است و بر شرک این گونه کدام دلیل نیست که جاهلان ذکر میکنند پس آنها خواب ها ، خیالات خود آنها ، و سخن ها و قصه های کلان های ایشان است به ذریعه آن دین ثابت نمی گردد - فرق بین مأوٰی و مَثویٰ این است که ماویٰ به جایگاه رفتن را می گویند اگر سکونت در آن باشد یا نباشد و مَثویٰ جایگاه قیام و سکونت را می گویند -