أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ ﴿۴۴﴾ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَى بِاللَّهِ نَصِيرًا ﴿۴۵﴾ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿۴۶﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا ﴿۴۷﴾
آیا ندیدی بسوی کسانی که داده شده حصه از کتاب می خرند گمراهی را و می خواهند که منحرف کنند شمارا از راه راست ﴿۴۴﴾
و اللّه تعالی داناتر است به دشمنان شما و کافی است اللّه تعالی حافظ و کافی است اللّه تعالی مددگار ﴿۴۵﴾
بعضی از یهود (مردمی است) که تغیر میدهند کلمه های اللّه تعالی را از جاهای خود شان و میگویند شنیدیم ما و قبول نکنیم ما و بشنو در حالیکه غیر شنونده شده باشی ، و راعنا و می پیچانند زبان های خود را و طعنه میزنند به دین (اسلام) و اگر ایشان می گفتند شنیدیم و اطاعت کردیم و بشنو و نظر کن به ما هرآئينه بودی بهتر به ایشان و درست تر (باشرع) ولی لعنت کرد بر ایشان اللّه تعالی به سبب کفر شان پس ایمان نمی آرند ولی اندکی مردم ﴿۴۶﴾
ای اهل کتاب: ایمان بیاورید به آنچه که نازل کردیم در حالیکه تصدیق کننده است کتابی را که با شماست پیش از آنکه محو گردانیم صورت روی ها را پس میگردانیم آنها را بر پشت آنها ، یا لعنت کنیم ایشانرا چنانچه لعنت کردیم اهل روز شنبه را ، و هست حکم اللّه تعالی کرده شده ﴿۴۷﴾
[۴۴] از این آیت الی آیت (۷) باب سوم است و در این هفده بدی کتابیان را ذکر میکند و به آنها تنبیه می دهد و در آخر تخویف و بشارت است - در این آیت دو بدی آنها را ذکر کرده است (۱) گرفتن ضلالت (۲) مردم دیگر را گمراه کردن -
[۴۵] یعنی اینان اگر چه ملایان اند ولی دشمنان دین شما اند این نیز تنبیه است - و در این یک بدی آنها ذکر است که اینها دشمنان مسلمانان اند (وَكَفَى) این کلمه صریح بر توحید است که به اللّه تعالی در ولایت و تصرف به شریک دیگر ضرورت نیست -
[۴۶] این نیز تنبیه است - تحریف معنوی مراد است که معنی را تحریف می کنند و از آن شرک و بدعات خود را ثابت می کنند به زبان سمعنا می گویند و پنهانی عصینا می گویند و غیر مسمع لفظ مبهم است کس برای تو سخن بد شنوانده نمی تواند و معنی غلط آن این است اللّه تورا کر کند یا بمیراند چرا که مرده نمی شنود - و در این آیت شش قبایح آنها را ذکر کرده است (إِلَّا قَلِيلًا) اندک مردم ایمان می آورند یا اندک ایمان می آورند یعنی صرف اللّه تعالی را خالق می دانند باز به آن شرک می کنند از رسول و قرآن نیز انکار می کنند -
[۴۷] این دعوت ایمان برای کتابیان است بر قرآنکریم ودر آن ترساندن به دادن عذاب است در دنیا - عذاب اول اینکه روی های ایشان مانند پشت روی ایشان خواهد شد و عذاب دوم مسخ شدن ایشان است که مانند اصحاب سبت شادی ها خواهند شد این از سبب آنکه یا اشکار انکار خواهند کرد و برای دین حق باطل خواهند گفت و برای این جرم عذاب نوع اول است و مناسب با این جرم است یا به حیله ها شکل دین را مسخ می کنند پس برای این جرم عذاب نوع دوم است و به آن مناسب است -
فایده: اگر سوال کرده شود که بعضی کتابیان ایمان آورده اند و حال اینکه این عذاب بر آنها نه آمده است؟ جواب اول این مطلب این بود که از آنان هیچ کس ایمان نه آورد پس این عذابها خواهند آمد چون بعضی ایمان آورد پس این عذاب ها از همه برداشته شد - جواب دوم که این عذابها آمدنی اند - جواب سوم این است که این عذابها در آخرت است - چهارم این کنایه است از تنزل و ذلت آنها -