أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿۶۰﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُودًا ﴿۶۱﴾ فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا ﴿۶۲﴾

آیا ندیدی کسانی را که دعویٰ میکنند که ایشان ایمان آورده اند به آنچه نازل شده بسوی تو و به آن کتاب های که نازل شده پیش از تو ، می خواهند که فیصله را ببرند نزد سرکش و به تحقیق حکم شده که ایشان انکار کنند از فیصله آن ، و می خواهد شیطان که گمراه گرداند ایشان را به گمراهی دور ﴿۶۰﴾
و وقتیکه گفته شد به ایشان که بیائید بسوی کتابی که نازل کرده اللّه تعالی و بسوی رسول (بیائید) می بینی منافقان را که میگردند از تو به گردانیدن ﴿۶۱﴾
پس چگونه باشد وقتیکه برسد ایشان را مصیبتی به سبب آن اعمالی که پیش فرستاده دست های ایشان باز می آیند نزد تو قسم می خورند به اللّه تعالی نمی خواستیم مگر نیکوکاری و موافقت (درمیان هردو) ﴿۶۲﴾

[۶۰] در این آیت تنبیه به منافقین است برای بردن فیصله به غیر کتاب و سنت و پنج قبایح آنها را ذکر می کند - مراد از طاغوت در اینجا آن شخص یا آن قانون و کتاب است که خلاف قرآن و سنت باشد - در این آیت سه حالت قبیحه منافقین ذکر شده است -
[۶۱] این تنبیه است به روی گردانیدن از فیصله قرآن و سنت - و در این اشاره است به حال مقلدین جامد که آنها نیز منافقین اند - و در این وصف چهارم منافقین ذکر است -
[۶۲] این نیز تنبیه به منافقین است و اشاره است که به اعراض کردن از قرآن و سنت در دنیا نیز مصایب می رسد - در این وصف پنجم منافقین ذکر است (إِنْ أَرَدْنَا) یعنی فیصله را خلاف قرآن و سنت می کنند و دعوی می کنند که در این توافق و اصلاح است چنانچه اکنون در این مملکت به قوانین انگلیس فیصله می شوند و مردم جاهل تعریف آنرا می کنند -