فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا ﴿۱۰۳﴾ وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۱۰۴﴾ إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا ﴿۱۰۵﴾

پس وقتیکه ادا کردید نماز را پس یاد کنید اللّه تعالی را ایستاده و نشسته و بر پهلوی خود پس چون ایمن شدید از خوف پس برپا دارید نماز را هرآئينه نماز هست بر مؤمنان فرض در وقت مقرر آن ﴿۱۰۳﴾
و سستی مکنید (از سبب نماز) در پالیدن قوم (کافران برای جنگ) اگر هستید شما درد رسیده (صبر کنید) پس ایشان نیز درد رسیده شدند چنانکه شما درد رسیده شدید و شما امید دارید از اللّه تعالی آنچه را ایشان امید ندارند و هست اللّه تعالی دانا باحکمت ﴿۱۰۴﴾
هر آئينه نازل کردیم بسوی تو کتاب را براستی تا فیصله کنی میان مردم بر آنچه آموخته ترا اللّه تعالی و مباش برای خائینین طرف دار ﴿۱۰۵﴾

[۱۰۳] یک مطلب آیت این است که وقتی از نماز فارغ شدید پس از ذکر اللّه تعالی در هیچ حالت غفلت نه کنید و مراد از قضا فراغت است ، مطلب دوم این است که وقتیکه نماز می خوانید در وقت خوف زیاد جدا جدا بخوانید کسی ایستاده کسی نشسته کسی خوابیده بر پهلو و مراد از قضا ادا کردن است در وقت ترس بسیار ، و از این آیت اشکار است که شناختن وقت برای نماز فرض است و برای هر نماز وقت شرعی آن است که به حدیث شرعی ثابت باشد و در سفر جمع دو نماز (ظهر و عصر) به حدیث صحیح ثابت است همچنین (مغرب و عشا) با این منافات ندارد -
[۱۰۴] این ترغیب به قتال فی سبیل اللّه است که از سبب نماز در جهاد سستی نکنید (إِنْ تَكُونُوا) در این ترغیب به قتال است که از سبب رسیدن زخم و درد قتال را ترک نکنید زیرا که شما با وجود درد مستحق ثواب هستید -
[۱۰۵] این حکم هشتم است که فیصله را به کتاب اللّه و سنت رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم کنید و جانبداری مجرمان و وکالت آنها را نه کنید خطاب به رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم است ولی حکم برای همه مسلمانان عام است (بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ) در این اشاره به سنت رسول صل اللّه وعلیه سلم است -