لَا يُحِبُّ اللَّهُ ۲۳۱ المائدة

وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ﴿۴۹﴾ أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿۵۰﴾

(و حکم میکند به شما) که فیصله کن میان ایشان به کتاب که نازل کرده اللّه تعالی وپیروی مکن خواهشات آنها را و حذر کن از ایشان (مبادا که) که برگردانند ترا از بعضی آنچه نازل گردانیده اللّه تعالی بسوی تو ، پس اگر اعراض کنند پس بدان که هرآئينه میخواهد اللّه تعالی که برساند آنها را (عذاب) به سبب بعضی گناهان ایشان و هرآئينه بسیاری از مردم البته نافرمانند ﴿۴۹﴾
آیا پس فیصله جاهلیت را می خواهند و کیست بهتر از اللّه تعالٰی؟ فیصله کننده برای قومی که یقین دارند ﴿۵۰﴾

[۴۹] در این آیت تاکید است در باره حکم باالقرآن (وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ) در آیت پیش اهواء مردم عام مراد بود و در اینجاه اهواء علماء سوء مراد است (وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ) در این خاص تنبیه به رسول و امتیان اوست در باره حکم ماانزل اللّّه که از مکر و تلبیسات و تدلیسات یهود و نصارا و دیگر علماء سوء خود را نگه دارید (فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ) در این تصریح است که از حکم بماانزل اللّه روی گرداندند سبب عذاب است (لَفَاسِقُونَ) در اینجا خاص به فسق اشاره است که از تحکیم قرآن روی گرداندن است -
[۵۰] این متعلق به تَوَلَّوْا است یا به الفاسقون به تقدیر عطف یعنی (اَیَتَوَلَّوْنَ عن حکم اللّه فحکم الجاهلیة یبغون) (آیا از حکم اللّه تعالی اعراض میکنید پس حکم جاهلیت می خواهید) -
حکم جاهلیت: هر آن حکمی است که خلاف باشد از حکم اللّه تعالی مانند یهود که در حدود در میان غریب و ثروتمند ایشان فرق بود همچنان به تحقیق قرطبی آن انسان نیز داخل است که در اولاد فرق میکند برای بعضی یک چیز می بخشد و بعضی را محروم می گرداند و به این در حدیث جور گفته شده است -

<< صفحه بعد صفحه قبل >>