قَالَ الْمَلَأُ ۳۸۵ الأنفال
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۴﴾ وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۲۵﴾
ائ مومنان قبول کنید حکم اللّه تعالٰی و رسول را چون بخواند شمارا برای آن چیزی که زنده سازد شما را و بدانید که هر آئینه اللّه تعالٰی پرده می اندازد در میان مرد و دل او و بدانید که خاص بسوی او بر انگیخته خواهید شد ﴿۲۴﴾
و خود را نجات دهید (به جهاد کردن) از آن عذاب که نمیرسد به ظالمان شما به تنهای و بدانید که هرآئینه اللّه تعالٰی سخت عذاب دهنده است ﴿۲۵﴾
[۲۴] این قانون سوم جهاد است و حاصل آنست که در وقت فرض شدن جهاد کار های نفلی را بگذارید و در جهاد ضرور شریک شوید - و دلیل بر آن حدیث بخاری است از ابوسعید ابن المعلی که او گفته است (که من در مسجد نماز نفل میخواندم که نبی کریم صل اللّه وعلیه وسلم به من آواز داد ولی من اجابت نکردم چون از نماز فارغ شدم نزدش آمدم و عذر خود را پیش کردم که من نماز می خواندم پس او فرمود که تو این آیت را نشنیده ای) پس از آن اشکار گردید که برای هر کار فرض ترک کردن نفل ضروری است - (لِمَا يُحْيِيكُمْ) مراد از آن جهاد است چرا که او سبب زندگیست همچنین مراد از آن قرآن و سنت است از سببی که او نیز سبب حیات است (يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ) مراد از پرده انداختن مهر زدن است چنانچه در جای دیگر برای آن خَتَم و طَبعَ گفته شده است این قول مجاهد است و ضحاک گفته است که این عام است یعنی در میان مومن و معصیت و در میان کافر و طاعت حایل پیدا میکند -
[۲۵] این عطف است بر استجیبوا و ترغیب به جهاد است اگر به زبان یا شمشیر باشد و ترس عذاب است در وقت ترک کردن جهاد حاصل آنست که در یک جاه گناه میشود ومردم دیگر از آن منع نکنند پس عذاب دنیا بر همه عام می آید -