وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۲۶﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۲۷﴾ وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿۲۸﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿۲۹﴾

و یاد کنید آن وقت را که شما اندک بودید ناتوان شده بودید در زمین میترسیدید که بربایند شما را مردمان پس جای داد شما را و محکم کرد شما را به مدد دادن خود و روزی داد شما را از چیزهای پاکیزه تا شما شکر کنید ﴿۲۶﴾
ائ مومنان خیانت مکنید به اللّه تعالٰی و رسول او و خیانت مکنید امانت های یکدیگر را و شما میدانید ﴿۲۷﴾
وبدانید که هرآئینه مال های شما و فرزندان شما ازمایش است و آنکه اللّه تعالٰی نزد اوست مزد بزرگ ﴿۲۸﴾
ائ مومنان! اگر بترسید از اللّه تعالٰی پس خواهد داد شما را فتح و دور کند از شما گناهان شما را و بیامرزد شما را و اللّه تعالٰی صاحب فضل بزرگ است ﴿۲۹﴾

[۲۶] در این آیت نیز ترغیب به جهاد است و اشاره است که این سه انعامات اللّه تعالٰی بر کسی باشد پس بر او جهاد فرض است انعام اول مسکن خود مانند مدینه منوره ، امداد اللّه تعالٰی به اسباب ظاهری مانند بدر سوم رزق حلال مانند حلال کردن غنایم - در این آیت مراد از شکر جهاد کردن است (يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ) تخطف به آن گفته میشود که شاهین چوچه مرغ را بگریزاند یا عقاب شکار خود را در چنگال خود بلند کند -
[۲۷] این قانون چهارم جهاد است که برای مجاهد هیچ نوع خیانت کردن جایز نیست خیانت با اللّه تعالٰی کمی کردن یا زیادتی کردن در احکام اوست و خیانت با رسول خلاف کردن سنت اوست ومراد از امانت همه آن حقوق است که بنده بر آن مکلف است - خیانت مخالفت کردن حق است به بد عهدی کردن به پنهانی و این علامات نفاق است چنین راغب در مفردات ذکر کرده است -
[۲۸] این علت آیت پیش است که خیانت از سبب فرزندان یا مال میشود و آن فتنه است پس مراد از فتنه ازمایش است یا سبب وقوع گناهان و خیانت است و این صفت در مال ها زیاد است به نسبت اولاد و همچنین در آیت (۹) سوره منافقین ودر آیت (۱۵) سوره تغابن ُذکر ۱ست -
[۲۹] این قانون پنجم برای جهاد است مطلب آنست که بالای مجاهد لازم است تقویٰ کردن وآن سبب حفاظت از خیانت و فتنه است ومراد از تقویٰ فرمانبرداری اوامر اللّه تعالی است و حفاظت شدن از نواحی اللّه تعالی و ترک کردن شبهات است ودر این آیت سه فایده تقویٰ را بیان کرده است یکی حاصل کردن فتح ، دوم دور شدن بدی و سختی سوم آمرزش گناهان وبعد از این اثار تقویٰ را بیان میکند و بودن یا نبودن آن در (فُرْقَانًا) بسیار اقوال است و این لفظ به همه آنها شامل است یعنی نور دردل که به ذریعه آن حق و باطل تمیز شده میتواند ، فتح ، غلبه و غیره (سَيِّئَاتِكُمْ) گناهای صغیره وصفت های ناکاره و سختی به سه معانی شامل است (يَغْفِرْ لَكُمْ) شامل گناهای کبیره است (ذُو الْفَضْلِ) اشاره است که این سه فایده به فضل اللّه تعالی است صرف به تقویٰ نیست -