وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۳۹﴾ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿۴۰﴾

و بجنگید با ایشان تا آنکه نماند هیچ شرک و شود دین همه اش برای اللّه تعالٰی پس اگر باز ایستند ایشان پس هرآئینه اللّه تعالٰی به آنچه میکنند بیناست ﴿۳۹﴾
و اگر روی بگردانند پس بدانید که هرآئينه اللّه تعالٰی مولا شماست خوب مولا است و خوب مددگار است ﴿۴۰﴾

[۳۹] این دعویٰ دوم سوره است و این آیت دلیل بر این سخن است که قتال جاری خواهد بود تا زمانیکه که شرک در دنیا موجود باشد (وَقَاتِلُوا) بازگشت است به معنی مضت سنت الاولین و در تحت یعودوا است (فِتْنَةٌ) مشرک و مومن را از دین برگرداندن لیکن آنجا معنی اول مناسب است و در آیت (۱۹۳) سوره بقره معنی دوم مناسب است و از بین بردن شرک مستلزم این است که در همه عالم توحید موجود باشد از این سبب در این آیت (كُلُّهُ) ذکر کرده است و در سوره بقره کله را ذکر نکرده بود و وجه این معنی (حَتَّى) اینجا به معنی الی است و در سوره بقره به معنی علت است -
[۴۰] مطلب آیت اینست که اگر ایشان از قتال منع نمی شوند پس شما به ایشان قتال کنید و اللّه تعالٰی امداد شما را میکند زیرا که او مولا شماست (مَوْلَاكُمْ) مولا به معنی متولی (سرپرست) است - (نِعْمَ الْمَوْلَى) اللّه تعالی که تولی (سرپرستی کردن) هرکه را میکند او هیچگاه برباد نمیگردد و که نصرت هرکه را میکند پس او ناتوان نمیگردد و این مقصد نعم است در هردو جاه - چنین در آیت (۷۸) سوره حج نیز است آنجا مقام جهاد بود و آن به معنی دعوت بود و اینجا مقام قتال است و مقام فتال بسیار سخت است از دعوت از این وجه در این آیت تاکید ذکر شد با (فاعلموا انّ اللّه) -