قَالَ مُوسَى أَتَقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَكُمْ أَسِحْرٌ هَذَا وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ ﴿۷۷﴾ قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاءُ فِي الْأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ ﴿۷۸﴾ وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ ﴿۷۹﴾ فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُمْ مُوسَى أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ ﴿۸۰﴾ فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ ﴿۸۱﴾

گفت موسیٰ علیه السلام آیا میگوئید در باره سخن حق چون بیامد به شما آیا سحر است این و کامیاب نمی شود ساحر ﴿ ۷۷ ﴾
گفتند ایشان آیا آمدی به ما تا بگردانی مارا از آن طریقه که یافته ایم ما بر آن چیز پدران خود را و باشد مر شما هردو را پادشاهی در زمین و نیستیم مر شما را باوردارندگان ﴿ ۷۸ ﴾
و گفت فرعون بیاورید پیش من هر جادوگر ماهر را ﴿ ۷۹ ﴾
پس چون آمدند ساحران گفت مر ایشانرا موسیٰ علیه السلام (پس از قول ایشان) بیفگنید آنچه شما افگننده اید ﴿ ۸۰ ﴾
پس چون افگندند گفت موسیٰ علیه السلام آنچه آورده اید آنکه سحر است هر آئینه اللّه تعالٰی زود باطل میگرداند اثر آنرا هرآئینه اللّه تعالٰی کامیاب نمی گرداند عمل مفسدان را ﴿ ۸۱ ﴾

[۷۷] در این آیت رد از طرف موسیٰ علیه السلام بر منکرین است (لَمَّا جَاءَكُمْ) بعد از این هَذَا سِحر حذف است مقوله تقولون است و در اَسِحرُ همزه برای استفهام انکاری و توبیخ است -
[۷۸] در این آیت استکبار دوم او ذکر است و بر موسیٰ علیه السلام و هارون علیه السلام دو الزام کرد اول اینکه شما از ما پادشاهی مصر را میگیرید - در الزام اول خفه شدن مردم عام است و در الزام دوم خفه شدن مردم اهل اقتدار است -
[۷۹] در این بیان استکبار سوم فرعون است - به واسطه مقابله کردن توسط ساحران و به این طریقه اشکار میسازد که موسیٰ علیه السلام جادوگر است -
[۸۰] در این آیت تقدیر آنست که قَالَ لَهُمْ مُوسَى بَعد قَوْلِهِم ، یعنی قول اولی را او برای موسیٰ علیه السلام کرد پس موسیٰ علیه السلام در جواب او گفت و این چنین در آیت (۱۱۵) سوره اعراف و آیت (۶۵) سوره طحه ذکر است -
[۸۱] در این آیت رد کردن موسیٰ علیه السلام است بر ساحران واشاره به آن است که سحر کردن فساد است (مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ) این جمله به حصر قلب دلالت میکند یعنی معجزه من سحر نیست این عمل شما سحر است -
فایده: در تفسیر قرطبی از عبداللّه بن عباس رضی اللّه عنهما نقل است که کسی بر بستر خود خواب شود و این را بخواند مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ را الی اخیر آیت بخواند به او سحر ضرر رسانده نمی تواند - و همچنین این آیت بر جسم کسی که بر آن سحر شده است نوشته شود اللّه تعالٰی سحر اورا دفع میکند - لیکن به این طریقه نوشتن کدام دلیلی نیست و دیگر نقصانات از او بوجود می آید هان خواندن قرآن برای شفا ثابت است -