وَيَا قَوْمِ هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ ﴿۶۴﴾ فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ ﴿۶۵﴾ فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ ﴿۶۶﴾

و ائ قوم من این ماده شتر اللّه تعالٰی است برای شما معجزه است پس بگذارید آنرا تا بخورد در زمین اللّه تعالٰی و مرسانید به او هیچ ضرری پس بگیرد شما را عذاب نزدیک ﴿ ۶۴ ﴾
پس ایشان کشتند آنرا پس گفت لذت زندگی را بگیرید در خانه های خود سه روز این وعده است بدون دروغ ﴿ ۶۵ ﴾
پس وقتیکه آمد حکم عذاب ما نجات دادیم صالح علیه السلام را و آنراکه ایمان آورده بودند همراه او به رحمت خاص از ما و از رسوای این روز هرآئینه پروردگار تو همانست توانا غالب ﴿ ۶۶ ﴾

[۶۴] در (نَاقَةُ اللَّهِ) اضافت برای شرافت است از سببی که برای پیدا کردن آن اسباب ظاهری نبود (فَذَرُوهَا) اشاره است که برشما از خوراک آن کدام تکلیفی نیست (فَيَأْخُذَكُمْ) در این اشاره است که توهین معجزه سبب عذاب دنیوی است -
[۶۵] عقر به قطع کردن اعضاء گفته میشود عقر را یک نفر کرد چنانچه در آیت (۲۹) سوره قمر است لیکن مردمان دیگر به آن رضا بودند زیرا صیغه جمع را ذکر کرد (تَمَتَّعُوا) مفسر قرطبی گفته است که این کنایه از حیات است یعنی سه روز زنده خواهید بود زیرا که المیت لا یتلذذ ولا یتمتع بشئ ، یعنی مرده از هیچ (از دنیا) نه لذت گرفته میتواند ونه نفع (دَارِكُمْ) مراد از این قریه ایشانست یا مراد از این دار دنیا است -
[۶۶] با (بِرَحْمَةٍ) اشاره است که نجات صالحین از وجه رحمت اللّه تعالٰی است از وجه عمل یا از طاقت شان نیست (وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ) یعنی شرمندگی و ذلت که با عذاب لازم است یا این معنی که نجات دادیم ایشانرا از آن قریه و نیز نجات دادیم از عذاب دنیا (که شرمندگی است) در (يَوْمِئِذٍ) اشاره به روز قیامت است -