وَمَا مِنْ دَابَّةٍ ۵۳۱ يوسف

قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَنْ نَفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ أَهْلِهَا إِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿۲۶﴾ وَإِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۲۷﴾ فَلَمَّا رَأَى قَمِيصَهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِنْ كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ ﴿۲۸﴾

گفت این زن فریب میداد مرا در باره نفس من و فیصله کرد یک فیصله کننده از قوم زن اگر هست پیراهن او پاره شده از پیش پس این زن راست میگوید و او از دروغ گویان است ﴿ ۲۶ ﴾
و اگر هست بیراهن او پاره شده از پشت زن دروغ میگوید و او از راستگویان است ﴿ ۲۷ ﴾
پس چون دید پیراهن او را پاره شده از پشت گفت بدرستیکه این مکر شماست هرآئینه مکر زنان بزرگ است ﴿ ۲۸ ﴾

[۲۶] در این آیت بیان پاکی یوسف علیه السلام است که برای جان خود پیش کرده است و پاکی پیش کردن برای دفع طعن واجب است باز در این آیت فیصله حاکم ذکر شده است (شَاهِدٌ) قول صحیح اینست که او یک شخص عاقل بالغ و هوشیار بود - و فیصله را به انصاف کرده بود و مراد از شهادت فیصله کردن است گواهی دادن نیست و آن روایت را که مفسرین در باره شاهد ذکر کرده است که یک طفل کوچک بود و گویا شد آن روایت صحیح نیست زیرا کدام روایت را که امام بخاری آورده است در باره گویا شدن اطفال کوچک در آن تذکره این شاهد نیست بلکه آنها سه اند عیسیٰ علیه السلام و جریج و فرزند یک زن در بنی اسرائیل -
[۲۷] این نیز جزو از فیصله حاکم است و این فیصله به اعتبار اَمارات است که در شریعت مانیز مثال های آن است -
[۲۸] در این دلیل بر عصمت یوسف علیه السلام است به اشکارشدن علامت صحیح و در این آیت تصریح به مکر کردن زلیخا است -
فایده: در آیت ذکر شد که مکر زنها بزرگ است ودر آیت (۷۶) سوره النساء است که مکر شیطان ضعیف است پس از این سوال پیدا میشود که آیا مکر زنان از مکر و چال شیطان بزرگ است؟ حقیقت اینست که مکر شیطان در مقابله تدبیر اللّه تعالٰی ضعیف است و مکر زنان بزرگ است در مقابله مکر مردان -

<< صفحه بعد صفحه قبل >>