كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿۵۹﴾ فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ ﴿۶۰﴾ فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ ﴿۶۱﴾ قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ ﴿۶۲﴾ فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ ﴿۶۳﴾ وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ ﴿۶۴﴾ وَأَنْجَيْنَا مُوسَى وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ ﴿۶۵﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ ﴿۶۶﴾

چنین کردیم و باقی گذاشتیم آنها را به بنی اسرائيل ﴿۵۹﴾
پس روان شدند فرعونیان در تعاقب ایشان در وقت طلوع آفتاب ﴿۶۰﴾
پس چون روبرو شدند هر دو گروه گفتند همراهان موسیٰ علیه السلام هرآئينه ما دریافت شدگانیم ﴿۶۱﴾
گفت موسیٰ علیه السلام هرگز شده نمیتواند هرآئينه همراه من است پروردگار من جز این نیست که بسازد برای من راه ﴿۶۲﴾
پس وحی فرستادیم بسوی موسیٰ علیه السلام که بزن به عصای خود دریا را پس شق شد پس بود هر پاره مانند کوه بزرگ ﴿۶۳﴾
و نزدیک آوردیم آنجا دیگران را ﴿۶۴﴾
و نجات دادیم موسیٰ علیه السلام را و آنهای راه که همراه او بودند تمامی ﴿۶۵﴾
باز غرق کردیم آن دیگران را ﴿۶۶﴾

[۶۰] عادت مردم بی دین است که تا نزدیک طلوع آفتاب در خواب میباشند -
[۶۲،۶۱] (مَعِيَ) را مفرد ذکر کرد از سببی که اعتبار او بطور کامل بر بنی اسرائيل برای همراهی نبود و نبی صل اللّه وعلیه وسلم ما در چنین وقت بر یک همراه که ابوبکر رضی اللّه عنه بود بر او اعتماد همراهی را کرده است لذا صیغه معنی را ذکر کرده است مانند که در سوره توبه (۴۰) است - اگر سوال کرده شود که همراه موسیٰ علیه السلام هارون علیه السلام است بکار بود که او را نیز باخود ذکر میکرد؟ جواب این است که گوینده إِنَّا لَمُدْرَكُونَ به طور شکایت صرف بنی اسرائيل بودند ، هارون علیه السلام این شکایت را نکرده است -
[۶۳] این معجزه موسیٰ علیه السلام است در او اختیار ندارد از سببی که او محتاج وحی بود -
[۶۶،۶۵،۶۴] در این آیات عذاب غرق ذکر شده است (وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ) اشاره است که ایشان در راه های داخل دریا داخل شدند -