قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۴۹﴾ فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۵۰﴾ وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿۵۱﴾ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ ﴿۵۲﴾ وَإِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ ﴿۵۳﴾

بگو پس بیارید کتاب از نزد اللّه تعالٰی بهتر هدایت دهنده باشد از این هر دو تا پیروی کنم آنرا اگر شما راستگویانید ﴿۴۹﴾
پس اگر ایشان قبول نکنند سخن شما را پس بدانید که جز این نیست که پیروی میکنند خواهشات خود را و کیست گمراه تر از انکه پیروی کند خواهش خود را بغیر از هدایت از جانب اللّه تعالٰی هرآئینه اللّه تعالٰی توفیق نمیدهد قوم ظالمان را ﴿۵۰﴾
و هرآئینه پئ در پئ پیوست بیان کردیم به ایشان ما کلام را تا ایشان پند پذیرند ﴿۵۱﴾
کسانی را که دادیم ایشان را کتاب پیش از قرآن ایشان به آن ایمان می آرند ﴿۵۲﴾
و چون خوانده شود بر ایشان گویند ایمان آوردیم به آن هرآئینه آن حق است از جانب پروردگار ما هرآئینه ما بودیم پیش از این مسلمانان ﴿۵۳﴾

[۴۹] این جواب آن قول است که سِحرانِ تَظَاهَرَا یعنی ایشان از قرآن و تورات هر دو انکار میکنند پس ایشان کتاب بهتر در هدایت از این هر دو بیاورند که در آن شرک را جایز کرده باشد به شرطیکه از جانب اللّه تعالٰی باشد -
[۵۰]این بیان عجز آنها از آوردن کتاب بر شرک شان است و بر آن تفریع است با فا علم یعنی که با کسی دلیل شرعی نباشد پس مستلزم است که ایشان تابع خواهشات میباشند و پیروی خواهش ضلال و ظلم است -
[۵۱] این رد به اتباع خواهش است (وَصَّلْنَا لَهُمُ) یعنی وحی را به واسطه رسولان پئ در پئ فرستاده ایم برای دفع کردن عذر مردم یا مراد از القول مضمون قرآن است و مراد این است که مضامین قرآن وعد وعید دعوی ، دلایل ، قصص ، امثال وغیره پیوست پئ در پئ ما بیان کرده ایم پس این ترغیب به قرآن است -
[۵۲] این دلیل نقلی از علماء اهل کتاب پیش است و ده صفات آنهاست ، در این آیت صفت اول آنهاست ، ضمیر بِهِ به الکتاب راجع است یعنی ایشان به کتاب خود ایمان دارند -
[۵۳] در این دو صفت است - ایمان بالقرآن و آوردن اسلام پیش از نزول قرآن و اینجا ضمیر بِهِ به قرآن راجع است واز این معلوم شد که به مردمان پیش نیز مسلمانان گفته میشود - آنهای که ایمان صحیح آورده بودند -